-
1 przerwać sen
прервать сонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przerwać sen
-
2 obu|dzić
pf Ⅰ vt 1. (przerwać sen) to wake (up), to awake- obudził mnie telefon the telephone woke me (up) ⇒ budzić2. (wywołać) to rouse, to stir, to (a)wake [uczucie, pragnienia, zainteresowanie]- ten widok obudził we mnie miłe wspomnienia the view brought back some pleasant memories ⇒ budzićⅡ obudzić się 1. (przestać spać) to wake (up), to awake(n)- poruszył się, ale nie obudził he stirred but didn’t wake up a. awake(n)- obudź się, nie widzisz, że cię oszukują przen. wake up! can’t you see they’re cheating you ⇒ budzić się2. (powstawać) [wspomnienia, ciekawość, zainteresowanie, złość, zazdrość, współczucie] to be (a)roused ⇒ budzić się 3. (ocknąć się) [wulkan] to become active; [osoba] to come to life przen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obu|dzić
-
3 przebu|dzić
pf — przebu|dzać impf Ⅰ vt 1. (przerwać sen) to rouse, to wake up- przebudził nas hałas/dzwonek do drzwi we were woken up by some noise/the doorbell ringing2. (sprowadzić do rzeczywistości) to rouse- przebudzić kogoś z marzeń/zadumy to rouse sb from daydreaming/meditation- gorzkie przebudzenie a rude awakeningⅡ przebudzić się — przebudzać się 1. (przestać spać) to wake (up) 2. (odzyskać poczucie rzeczywistości) to rouse- przebudzić się z marzeń to rouse from daydreaming3. (ujawnić się) [stan uczuciowy, talent] to awaken- przebudziła się w niej urażona ambicja hurt pride awoke within her- przebudził się w nim artysta an artist awoke within himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przebu|dzić
-
4 przer|wać
pf — przer|ywać impf (przerwę, przerwiesz — przerywam) Ⅰ vt 1. (rozerwać) to break [nitkę, sznurek] 2. (zrobić wyrwę) to break [tamę, linię frontu]- przerwać blokadę to break a blockade3. (zrezygnować z wykonywania) to give up [pracę, naukę, studia] 4. (zakłócić ciągłość) to stop [czytanie, pisanie, gotowanie]; to discontinue [dostawy, produkcję, budowę]- mówca często przerywał, żeby napić się wody the speaker often broke off to drink some water- gwałtowna burza przerwała pracę w polu a heavy storm disrupted work in the fields- hałas przerwał mu sen a noise disrupted his sleep- przerwana łączność telefoniczna disrupted telephone services- skecze satyryczne przerywane piosenkami satirical sketches a. skits interspersed with songs- wreszcie ktoś przerwał kłopotliwe milczenie eventually someone broke the embarrassing silence- proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)- „za dużo mówisz”, przerwał Robert ‘you talk too much,’ Robert broke a. cut in- przerwać w pół słowa a. zdania a. to stop in mid-sentence a. mid-word- przerwać komuś w pół słowa a. zdania to interrupt sb in mid-flow- przerwać ciążę [lekarz] to perform an abortion a. a termination; [ciężarna] to have an abortion, to terminate a pregnancy5. Ogr., Roln. to thin [buraki, marchew, astry] Ⅱ przerwać się — przerywać się 1. (zostać przerwanym) [korale, nić, sznurek, łańcuch] to break 2. (zostać wstrzymanym) [dyskusja, łączność, śpiew, więzi] to break off 3. pot. (podźwignąć się) to be rupturedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przer|wać
См. также в других словарях:
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności … Słownik języka polskiego
pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… … Słownik języka polskiego
przerywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerywaćam, przerywaća, przerywaćają, przerywaćany {{/stl 8}}– przerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, przerywaćrwę, przerywaćrwie, przerywaćrwij, przerywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kamienny — kamiennynni 1. «mający związek z kamieniem bryłą skalną, zwłaszcza: zrobiony, powstały z kamienia, złożony z kamieni; będący kamieniem» Kamienny brzeg. Most kamienny. Posadzka, płyta kamienna. Kamienne schody. ∆ Węgiel kamienny «gatunek węgla… … Słownik języka polskiego
obudzić — dk VIa, obudzićdzę, obudzićdzisz, obudź, obudzićdził, obudzićdzony 1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić» Obudzić kogoś ze snu. Obudzić kogoś rano. Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny. 2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.;… … Słownik języka polskiego
ocknąć — dk Va, ocknąćnę, ocknąćniesz, ocknąćnij, ocknąćnął, ocknąćnęła, ocknąćnęli, ocknąćnięty, ocknąćnąwszy rzad. ocykać ndk I, ocknąćam, ocknąćasz, ocknąćają, ocknąćaj, ocknąćał, ocknąćany «przerwać komuś sen, drzemkę, ocucić kogoś ze snu; wyrwać… … Słownik języka polskiego
przebudzić — dk VIa, przebudzićdzę, przebudzićdzisz, przebudzićbudź, przebudzićdził, przebudzićdzony przebudzać ndk I, przebudzićam, przebudzićasz, przebudzićają, przebudzićaj, przebudzićał, przebudzićany «przerwać komuś sen; obudzić kogoś» Przebudził kogoś… … Słownik języka polskiego
rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie … Słownik języka polskiego
spędzić — dk VIa, spędzićdzę, spędzićdzisz, spędź, spędzićdził, spędzićdzony spędzać ndk I, spędzićam, spędzićasz, spędzićają, spędzićaj, spędzićał, spędzićany 1. «gwałtownie usunąć coś, kogoś z jakiegoś miejsca; zgonić» Spędzić kota z poduszki. Spędzić… … Słownik języka polskiego
zbudzić — dk VIa, zbudzićdzę, zbudzićdzisz, zbudź, zbudzićdził, zbudzićdzony «przerwać czyjś sen, obudzić kogoś» Zbudzić kogoś do pracy, na śniadanie. Zbudzić kogoś ze snu, z drzemki. Zbudził ją telefon. Zbudziło ich stukanie do drzwi. zbudzić się 1.… … Słownik języka polskiego
